Monday, April 4, 2011

Habilin (3rd draft)


Tila tumibok muli ang aking puso

Nang madama kong nariyan ka

Sa likod ng kumot

Na nakatakip

Sa aking katawan.

Mainit pa rin ang kamay mo,

Tila kahapon lang ang tatlong taon

Na nagdaan noong huli mong hinawakan

Ang aking kamay at hinagkan

Ang aking noo.

Oo, narito pa rin ang nunal sa tainga

At balat sa dibdib,

Pasensya ka na kung malaki

Ang aking ipinagbago,

Hindi ko rin ito ginusto.

Kung ako sa’yo ay iwan na lamang

Nakatago ang tinatakpan ng kumot,

Wala na kaliwang braso, ang kaliwang hita

Ay halos naputol na rin sa taga,

Niratrat ng bala ang tiyan, at ang puso

Ko ay wala

Sa butas na dibdib.

Ang nais ko sanang gawin mo,

Bilang ikaw na rin ay naparito,

Nais ko, na itago mo

Ang puso ko. Ngunit huwag

Mo nang tangkain na hanapin

Ito sa lupa

Na huling nahagkan. Wala ito roon.

Wala rin ito sa plaza, kung saan natuyo

Ang balat ng mga nanay na maghapong nagbantay

Sa tinutuyo kong dugo,

Hindi ito nalaglag sa dyip,

Hindi naiwan sa sako,

Bagkus, sa mga bahay

Sa Kalawakan

Ikaw ay magtungo. Hanapin ang tatay

Rudy, tatay Emir, nanay Sesil

Nang Joy, Ka Nicole, hanapin

Mo si Janjan, at sa kanila’y ibulong

Naparito po ba ang puso ni Eron?

Hahatakin ka nila isa-

Isa sa bawat sinasakang gulod,

Maghapon silang maga-araro

Hanggang mahango ng kanilang mga kamay

Ang aninong hinahangad.

Sa puntong iyon, tignan mo

Irog, ang magagaspang nilang palad

Tangan-tangan ang puso kong abo

Na tumitibok pa rin na ibinabalik sa iyo.