Ikaw ang pag-ibig na hindi dumating
ang kabog sa pusong hindi tumibok
ang mga gabing nilagpasan ng tulog.
Ikaw ang lumisan sa aking pagdating
yumuko nang tumingala ang ulo;
kaya’t diretso akong napalakad pagdating nang hangganan
nagpatuloy sa katapusan
nanood ng pelikula matapos ang credits sa sinehan
naligo pagtila ng ulan
at na-ngiti nang tapusin mo ang lahat
lumigaya sa iyong paglisan.
Hindi mo kailangang mag-alala na baka hindi siya sumipot sa itinakda ninyong kitaan pagkatapos ng klase, pagkat masisigurado niyang naroon na siya, alas-syete pa lamang ng umaga.
Hindi ka rin dapat mabagabag kung hindi mo siputin ang pinag-usapan ninyong date, itutuloy niya pa rin ito, gaya ng napag-usapan.
Maaari hindi mo siya pansinin, pagkat mahusay siyang umangkop sa kondisyon, kaya niyang gumawa ng paraan.
Kung sakaling hindi mo na siya gusto at pranka mo siyang ihulog, ayos at mainam lamang, pagkat kasama niya ang brigada, hindi siya mag-iisa.
Hindi siya natatakot manguna sa panliligaw, normal lamang ito, sanay manguna ang mga pulang brigadista.
Kung nagnanais ka ng mga liham o sulat mula sa kanya, huwag mag-alala, gagawin niya ito, sa balatengga.
Ayos lang na masampal mo siya, hindi niya ito iindahin, basta’t punahin mo siya nang tapat sa kanyang pagkakamali, at gayundin, magpuna sa sarili. Siguradong mas masakit at mas maraming sampal at palo na ang kaniyang dinanas, lalo na sa embassy.
Hindi siya mgiging boring. Kung sa pinaka-materyal, nagr-RTR siya araw-araw mula pagpitik hanggang pagpikit ng araw, para lamang maubusan siya ng maku-kwento.
Maaaring hindi siya magaling magsa-wika ng kanyang pagmamahal, pagkat sukat niyang mas makapangyarihan ang pagsasapraktika ng teorya, kaysa sa simpleng pag-uusal nito.
Maaaring magmukha siyang mapusok kung minsan, sapat lamang, pagkat sinanay siya ng pakikibaka na kumilos nang mabilis at pasensyosong maghintay.
Maaaring puyat siyang palagi kung titignan, ngunit paniyak na ito ay para sa iyo at sa iyong mga karapatan, sa paghihintay, sa pagpupuyat, sa magdamag na pagpo-prodwork, para sa isang mas maayos na bukas na minimithing kasama ka, at ang sambayanan, ay masilayan.
P.S. Maaaring hindi ka parte ng pulang brigada, ngunit gaya nga ng sinabi ni mao, “…naging talibang pwersa sa pagmumulat ang kabataan ng Tsina (Pulang Brigada), at pinukaw nila hindi lamang ang sariling bagong henerasyon kundi pati ang malawak na masa ng mamamayan”, sa kalaunay miski ang pusong kimi ay mahirap nang hindi mahagip at malaon ay sumapi sa mapulang pag-ibig ng brigada sa rebolusyon at masa.
Hindi na mahimbing ang ating mga tulog;
tila hinahapo ang nag-iisang lundo sa kama
na binugbog ng di mibilang na oras
sa hindi mabilang bilang na magdamag.
Tuwing madaling araw, mabilis tumiklop
ang kumot sa pagtama ng hangin mula sa bentilador;
tumataas ang punda ng unan, tila mga kamay na sumusuko
habang tumatagos sa manipis nitong balat ang malamig na hangin.
Sa labas ng bintana, maririnig ang iyak
ng mga pusang naghahanap sa mga kuting na naliligaw
o di kaya ay dinukot, ng dilim?
hindi mapigil ang ungol ng mga katawang binabangungot
sa panandaliang dalaw ng mga anak, asawa at magulang
na agnas nang nadatnan sa pilapil, sa talahiban,
o sa ilog, palutang-lutang.
Sa umaga, mapalad na ang mga nagigising
baon ang natuyong luha mula sa pilit na kinakalimutang panginip,
papalitan ng saplot ang halos hubad na kutson
mula sa pagpupumiglas ng katawan sa gabing nagdaan;
mapapalad ang mga nakaabot sa liwanag,
habang ang iba sa atin, sa madaling araw, ay tikom na bumabangon
sa balagbag ng bota na humihimpil
sa tapat ng kani-kaniyang pinto.
