una
ala-sais na ng gabi, kaya lumakad nanaman ang mga higante tungo sa kani-kaniyang mga lugar sa kalasada. sila, sa ngayon, ang pumalit sa mga poste ng ilaw, mahahaba silat mapapayat, walang maaninag na mukha sa kanilang purong itim na mga balat. tahimik ang gabi na parang walang galos sa lupa ang kanilang mga hakbang. linapitan ko ang isa sa kanila, at tumingala, anong ginawa niyo sa mga poste? kagabi naman nandyan pa sila. yumuko ang higante at nagwika: sadyang napaka-tagal nang lumipas ng sinasabi mong kagabi.
pangalawa
nasa trinoma ako, nasaan ka? kinabahan ako sa text ni maan, na para bang hind ko na siya makikita. sumakay ako ng taxi at wala pang 'sang iglap, nasa loob na ako ng mall. nakita ko si carmina kaya't sa kanya ko tinanong kung nasa'n si maan: tama ka non, hindi mo na siya makikita.
No comments:
Post a Comment