Bilin (tulang pambata)

Itinuro sa akin ng aking amain,
tabi-tabi po'y palaging gamitin
na pangharana sa mga tanawing masagana
at tinitir'han ng mga engkanto at engkantada.

Tumitira sa punso ang mga misteryoso
upang sa tuwina'y mabantayan tayo,
babatiin ang banta ng mga kaaway
na agawin ang lahat ng ating ikinabubuhay.

Kaya't ang tabi-tabi po'y binabanggit
kapag sa kasukala'y sumasaglit
pagkat ang mga nuno'y nais malaman
kung ang dumaraa'y mga kaibigan.

Mapapansin ika ang palaging naparirirto
na siga-sigang mga unipormado.
Sira lahat ng pananim sa mabibigat nilang bota,
walang sinasanto ang mapangitil nilang bala.

Ang mga unipormado'y minsan na 'kong pinaginitan,
hinabol, at binuntutan paloob sa Buhuan.
Tabi-tabi po agad ang aking sambit
nang sa pagangat ng gulod may lumangitngit.

Agad akong nagtago sa punong Sampaloc
nang binabagbag ng mga armado ang daan parurok.
Malutong na naglagitikan mga pananim,
Tabi-tabi po'y tila kinalimutang banggitin.

Mula sa anino ng Camachilihan,
mga nuno'y isa-isang nagsulputan.
Isang bugso lang ng hanging ang kinailangan
upang mga kaaway ay lantang dahong magbasakan.

Ito na marahil ika ang huling paglalathala
hanggang isipa'y handa na sa muling pagkikita.
Basta bunso, tuwing magagawi sa sukal
alaalalahanin ang iniwan na aral:

tabi-tabi po, ihuni sa hangin
sa puno, halaman, sa mayamang bukirin.
Ang inyong mga bulong sa ami'y harana,
paalam bunso, hanggang sa muling pagsasama.